اوره پریل

 اوره پریل و اوره گرانول از انواع کود اوره می باشد. این دو نوع اوره، در قسمت های متفاوت صنعتی مانند تولید پلاستیک و رزین و چسب به کار می رود. اما مهم ترین کاربرد آن ها در  زمینه ی کشاورزی و خوراک دام می باشد که موجب شده 90 درصد تولیدات آن ها در این قسمت به مصرف برسد. 

شما می توانید برای خرید اوره پریل با شرکت مهرگان تجارت تماس بگیرید.

تماس با ما

قیمت اوره پریل و گرانول تفاوت زیادی با هم ندارد اما موارد مصرف این دو با هم متفاوت می باشد. کود اوره پریل به موجب اینکه نسبت به گرانول اندازه کوچک تری را دارا است. اوره پریل ترکیبی آلی با فرمول شیمیایی 2CO(NH2) است.  ترکیب اوره پریل دارای  ویژگی های بی رنگ، بی بو و نسبتاً غير سمي است و دارای خاصیت حلاليت بالايي در آب است.

اوره برای پوست و چشم غیر تحریک کننده در نظر گرفته می شود و استفاده موضعی آن نشان می دهد که حساسیت پوستی ندارد.خطر قرار گرفتن در معرض از طریق استنشاق کم خواهد بود. جایگزینی پروتئین با اوره در خوراک متعادل برای نشخوارکنندگان منجر به افزایش نیتروژن محیطی نمی شود.

برای تهیه اثر گلوکز محافظت شده بر متابولیسم گاوهای شیری،تالو tallowتولید شده در شرکت مهرگان تجارت با نام تجاری پروگلوکوپارس مطابق با بروزترین استانداردها با ما تماس بگیرید. 

از اوره پریل به نحو زیادی در كودهاي شيميايي به عنوان يك منبع غني و مناسب نيتروژن استفاده مي گردد. در واقع می توان گفت؛ 90/0 اوره پریل که در دنیا تولید می گردد به عنوان كود هاي شيميايي حاوي نيتروژن استفاده می گردد.  اوره در كاربرد هاي عمومي داراي بالاترين میزان ازت در بین تمامي كودهاي جامد نيتروژني است. بنابراین اوره پریل کم ترین هزینه های حمل و نقل را در ازای هر واحد از تغذيه نيتروژني ایجاد می کند.

اوره پریل در اندازه های 1الی 4/2 موجود می باشد و باید به این نکته توجه داشت که  اوره پریل را نباید در محیط های مرطوب نگهداری کرد. چیزی که شرکت های سازنده اروه پریل بر آن تأکید اکید دارند این است که اوره پریل نباید در مجاورت با رطوبت قرار بگیرد تا هم از تاثیرات شیمایی  و هم از کلوخه شدن کود اوره پریل جلو گیری نمود.

اوره از طریق سنتز شیمیایی تولید می شود. اولین مرحله که در آن کاربامات آمونیوم از واکنش آمونیاک و دی اکسید کربن بدست می آید، پس از آن آبگیری منجر به اوره می شود. واکنش های جانبی منجر به تشکیل بیورت، اسید ایزوسیانیک و تجزیه اوره به آمونیاک و CO2 به دما و شرایط کلی بستگی دارد.

فرآیندهای مختلف صنعتی تنها از نظر جداسازی و تجزیه کاربامات آمونیون تبدیل نشده و همچنین بازیابی NH3 و CO2 متفاوت است.

محلول حدود 70 درصد اوره به دست آمده چندین بار با آب غیر معدنی رقیق شده و مجدداً غلیظ می شود تا آمونیاک باقیمانده از بین برود و به دنبال آن فرآیند دانه بندی در اواپراتور انجام می شود.

افزودنی ها و محصولات یا مواد مورد استفاده در خوراک دام (FEEDAP) 

مکمل اوره برای تغذیه نشخوارکنندگان، نیتروژن غیر پروتئینی را برای سنتز پروتئین میکروبی در شکمبه فراهم می کند و بنابراین تا حدی جایگزین سایر منابع پروتئینی جیره می شود.

مکمل اوره خوراک برای نشخوارکنندگان در دوزهای تا 1٪ از DM خوراک کامل (مرتبط با 0.3 گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز) هنگامی که به حیواناتی با میکروبیوتای شکمبه ای سازگار و رژیم های غذایی غنی از کربوهیدرات های راحت هضم داده شود، بی خطر تلقی می شود. بر اساس سرنوشت متابولیکی اوره در نشخوارکنندگان، استفاده از اوره در تغذیه نشخوارکنندگان هیچ نگرانی برای ایمنی مصرف کنندگان ایجاد نمی کند.

اوره منبع موثری از نیتروژن غیر پروتئینی است که جایگزین پروتئین جیره در نشخوارکنندگان می شود. مکمل اوره برای تغذیه نشخوارکنندگان نیتروژن را برای سنتز پروتئین میکروبی در شکمبه فراهم می کند و بنابراین تا حدی جایگزین سایر منابع پروتئین جیره می شود.

متابولیسم اوره در دام

اوره به عنوان متابولیت نهایی کاتابولیسم پروتئین یک ترکیب فیزیولوژیکی است و حتی در صورت تزریق تزریقی به خوبی تحمل می شود. با این حال، در نشخوارکنندگان با میکروبیوتای عملکردی در شکم‌ها، اوره پس از مصرف خوراکی تقریباً بلافاصله توسط آنزیم اوره آز به آمونیاک (NH3) و دی‌اکسید کربن (CO2) هیدرولیز می‌شود.

 سطوح بالای آمونیاک در خون به عنوان اثرات نوروتوکسیک شناخته شده است. آمونیاک جذب شده در خون با سنتز اوره درون زا در کبد سم زدایی می شود.بخش قابل توجهی از اوره درون زا از طریق دیواره شکمبه، بزاق، صفرا و شیره لوزالمعده به دستگاه گوارش بازیافت می‌شود و دوباره تحت هیدرولیز به آمونیاک و CO2 قرار می‌گیرد (وارادی و همکاران، 1979).

مازاد اوره درون زا از طریق ادرار دفع می شود. آمونیاک حاصل از اوره یا پروتئین تجزیه شده توسط میکروبیوتای شکمبه برای سنتز پروتئین میکروبی استفاده می شود و مازاد آن به خون پورت جذب می شود. مقدار بیش از حد اوره بلعیده شده توسط نشخوارکنندگان منجر به تولید عظیم آمونیاک می شود که بیش از توانایی میکروبیوتای شکمبه برای استفاده از آن در سنتز پروتئین و همچنین سم زدایی آن توسط کبد در سنتز چرخه اوره است.

 در شرایط PH نرمال شکمبه (6.5-6.7) تقریباً تمام آمونیاک شکمبه به شکل آمونیوم یونی آن (NH4+) وجود دارد که به خوبی در آب محلول است اما در لیپیدها نامحلول است.

جهت خرید و اطلاع یابی از لیست قیمت کافیست با مشاوران ما تماس حاصل نمایید جهت تماس بر روی آیکن زیر کلیک نمایید 

تماس با ما 

محدودیت استفاده از اوره خام در خوراک دام

در صورت مصرف اوره خام ، علاوه بر سطح بسیار بالای آمونیاک در شکمبه، با افزایش pH شکمبه بالای 7 وضعیت بدتر می شود و در این شرایط یون آمونیوم (NH4+) به آمونیاک (NH3) تبدیل می شود که در لیپیدها بسیار محلول است. سپس مقادیر زیادی NH3 می تواند به سرعت از غشای سلولی عبور کرده و در جریان خون جذب شود، بنابراین منجر به هیپرآمونمی می .

سطح نرمال آمونیاک در خون محیطی کمتر از 5 میلی گرم در لیتر است. در نشخوارکنندگان علائم بالینی سمیت عصبی ناشی از مصرف بیش از حد اوره زمانی ظاهر می شود که سطح آمونیاک سیستمیک خون به 10 میلی گرم در لیتر برسد.

علائم اولیه مسمومیت با آمونیاک لرزش عضلات (به خصوص صورت و گوش)، اگزوفتالمی، درد شکم، افزایش ترشح بزاق، پلی اوری و دندان قروچه است، مسمومیت های جدی تر ممکن است منجر به کزاز شود.

سطح آمونیاک در خون بالاتر از 50 میلی گرم در لیتر ممکن است کشنده باشد.

قرار گرفتن در معرض رژیم غذایی نشخوارکنندگان سازگار نشده با اوره 0.3-0.5 گرم بر کیلوگرم وزن بدن معمولاً به دلیل ناتوانی میکروبیوتای شکمبه در استفاده از مقادیر زیاد آمونیاک تولید شده، اثرات نامطلوبی دارد.

دوزهای 1.0-1.5 گرم اوره / کیلوگرم وزن بدن ممکن است کشنده باشد.

به طور کلی، نشخوارکنندگان به روزها یا هفته‌ها برای سازگاری کامل نیاز دارند تا میکروبیوتای شکمبه بتواند از مقادیر تدریجی فزاینده آمونیاک در رژیم غذایی ناشی از هیدرولیز سریع اوره شکمبه استفاده کند.

این توانایی میکروبیوتای شکمبه در عرض چند روز زمانی که اوره به عنوان منبع نیتروژن غیر پروتئینی (NPN) از رژیم غذایی حذف می شود، از بین می رود.

به خوبی ثابت شده است که نشخوارکنندگانی که با جیره‌های پرانرژی غنی از کربوهیدرات‌های آسان هضم تغذیه می‌شوند، نسبت به آنهایی که با جیره‌های غذایی با محتوای فیبر بالا تغذیه می‌شوند، تحمل قابل‌توجهی نسبت به اوره نشان می‌دهند .

ایمنی وجود اوره در خوراک دام برای کارگران

از آنجایی که هیچ یک از محصولات حاوی 1% ذرات کمتر از 50 میکرومتر نیستند، خطر استنشاق حداقل در نظر گرفته می شود و مطالعه سمیت تنفسی لازم نیست.

مطالعه‌ای که بر اساس دستورالعمل 404 OECD روی خرگوش‌ها انجام شد، نشان داد که اوره برای پوست تحریک‌کننده نیست.

مطالعه‌ای روی تقویت‌کننده‌های نفوذ در موش‌ها شامل اوره بود و هیچ تحریک‌کننده‌ای را در محلول 10 درصد وزنی در آب نشان نداد. این مطالعه شامل بررسی بافت‌شناسی پوستی بود که محصول به آن رسیده بود

اعمال شده است.

بیشتر بخوانید: اوره آهسته رهش ، گلوکز محافظت شده

ایمنی اوره در خوراک دام برای محیط زیست

جایگزینی پروتئین با اوره در خوراک متعادل برای نشخوارکنندگان منجر به افزایش میزان نیتروژن محیطی نمی شود.

اثربخشی اوره در جیره نشخوار کنندگان

اوره منبع موثری از نیتروژن غیر پروتئینی (NPN) است که جایگزین پروتئین جیره در نشخوارکنندگان می شود.

نظارت پس از فروش

مکمل اوره خوراک برای نشخوارکنندگان در دوزهای تا 1 درصد از DM خوراک کامل (مرتبط با 0.3 گرم بر کیلوگرم وزن بدن در روز) هنگامی که به حیواناتی با میکروبیوتای شکمبه ای سازگار داده شود، بی خطر تلقی می شود.

بر اساس سرنوشت متابولیکی اوره در نشخوارکنندگان، استفاده از اوره در تغذیه نشخوارکنندگان هیچ نگرانی برای ایمنی مصرف کنندگان ایجاد نمی کند.