جهت خرید اسید استئاریک کافی است با ما تماس بگیرید و با مناسب ترین قیمت آن را تهیه فرمایید
متابولیسم اسید پالمیتیک و استئاریک در گاوهای شیرده
انرژی محدودترین جزء غذایی در جیره گاوهای شیری پرتولید است. اسیدهای پالمیتیک (C16:0) و استئاریک (C18:0) عملکردهای منحصر به فرد و خاصی در گاوهای شیری شیرده فراتر از یک منبع انرژی در همه جا دارند. این بررسی متابولیسم و استفاده آنها در گاوهای شیرده از رژیم غذایی تا تولید شیر را مشخص می کند. اسید پالمتیک اسید چرب (FA) است که در بیشترین مقدار در چربی شیر یافت می شود. منابع غذایی C16:0 به طور کلی تولید چربی شیر را افزایش می دهند و به عنوان منبع انرژی برای تولید شیر و جبران کاهش وزن بدن در دوره های تعادل انرژی منفی استفاده می شوند. اسید استئاریک فراوان ترین FA موجود در گاو شیری است و نسبت به C16:0 به میزان بیشتری برای تولید شیر و تعادل انرژی استفاده می شود. با این حال، C18:0 نیز مستقیماً در تولید چربی شیر نقش دارد. تعیین کمیت انتقال هر FA از رژیم غذایی به چربی شیر با سنتز de novo C16:0 و غیراشباع C18:0 به اسید اولئیک در غده پستانی پیچیده است. علاوه بر این، به نظر می رسد که ترکیب هر دو FA در چربی شیر به دلیل نیاز گاو برای حفظ سیالیت شیر محدود شده است، که به تعادل بین FA اشباع و غیر اشباع نیاز دارد. اسید اولئیک دومین FA فراوان در چربی شیر و احتمالاً اصلی ترین FA غیراشباع است که در تنظیم سیالیت شیر نقش دارد. از آنجایی که غده پستانی می تواند C18:0 را به اسید اولئیک غیراشباع کند، به نظر می رسد C18:0 نقش برجسته تری در تولید شیر نسبت به C16:0 داشته باشد. برای درک متابولیسم و استفاده از این FA در گاوهای شیرده، ما مطالعات تولید و سنتز چربی شیر را مرور کردیم. مطالعات شیردهی اضافی و طولانی تر در مورد تغذیه هر دو FA به گاوهای شیرده برای تعیین بهتر نقش آنها در بهینه سازی تولید شیر و ترکیب و عملکرد FA شیر مورد نیاز است.
خواص شیمیایی اسیدهای پالمیتیک و استئاریک
اسید پالمیتیک یک SFA 16 کربنی است که با فرمول شیمیایی CH3(CH2)14CO2H با n-هگزادکانوئیک اسید مشخص می شود. نقطه ذوب 62.8 درجه سانتیگراد و pKa (ثابت تفکیک اسید) 4.78 است (بوداوری، 1989). دانشمند فرانسوی میشل یوجین شورول اسید پالمتیک را در اوایل دهه 1800 کشف کرد (Lemay و Oesper، 1948) و اولین بار توسط ادموند فرمی شیمیدان فرانسوی در اواسط دهه 1800 برای ساخت شمع استفاده شد. اسید پالمیتیک رایج ترین SFA است که در گیاهان، حیوانات و بسیاری از میکروارگانیسم ها یافت می شود. منابع اصلی C16:0 روغن پالم، روغن هسته خرما، روغن نارگیل و چربی شیر است.
اسید استئاریک یک SFA 18 کربنی است که به عنوان n-octadecanoic اسید با فرمول شیمیایی CH3(CH2)16CO2H نشان داده می شود. میشل یوجین شورول اولین بار C18:0 را در اوایل دهه 1800 توصیف کرد (Lemay and Oesper, 1948). اسید استئاریک یک FA رایج در طبیعت است که در بسیاری از چربی های حیوانی و گیاهی یافت می شود، اما معمولاً چربی حیوانی بالاتر از چربی گیاهی است. نقطه ذوب آن 69.4 درجه سانتیگراد و pKa 4.50 است (سوخیجا و پالمکوئیست، 1990).
هضم و جذب
بیشتر چربی های طبیعی مصرف شده توسط گاو شیری به شکل تری اسیل گلیسرول (TAG)، فسفولیپیدها و گلیکولیپیدها هستند. باکتری ها و تک یاخته ها در شکمبه این لیپیدهای پیچیده را به LCFA، گلیسرول، قندها، کولین، سرین، فسفات ها و سایر ترکیبات آلی هیدرولیز می کنند (Buccioni et al., 2012). تعداد میکروارگانیسم‌های شکمبه که قادر به هیدرولیز کردن لیپیدهای استری شده هستند کم است، اما فعالیت آنها بسیار خاص و کارآمد است، زیرا 85 تا 95 درصد از لیپیدهای غذایی که به دوازدهه می‌رسند FFA هستند (Doreau and Ferlay, 1994؛ Buccioni et al., 2012). . فقط FFA غیر اشباع آزاد شده در طول هیدرولیز می تواند به FFA اشباع بیوهیدروژنه شود، در درجه اول C18:0 و ثانیا C16:0. با این حال، فرآیند بیوهیدروژناسیون کاملاً کامل نیست و برخی از اسیدهای چرب غیر اشباع متوسط از شکمبه خارج می شوند، از جمله ایزومرهایی که ممکن است باعث کاهش چربی شیر شوند.
ایزومرهای ترانس موجود در روغن های نیمه هیدروژنه اسید استئاریک: جایگزینی ممکن برای اسیدهای چرب ترانس با منشاء صنعتی شده که در صنایع غذایی مورد استفاده قرار می گیرند، مورد تردید قرار گرفته اند و امروزه روندها به سمت کاهش مصرف آنها پیش می رود. صنعت غذا با یک معضل مواجه است، زیرا برای حذف اسیدهای چرب ترانس باید چربی های هیدروژنه حذف شده و چربی های غنی از اسیدهای چرب اشباع جایگزین شوند. تحقیقات علمی نشان داده است که اسیدهای چرب اشباع اثرات منفی بر پروفایل لیپیدی دارند و مصرف آن با خطر بیشتر قلبی عروقی همراه است. بنابراین توصیه می شود از مصرف آنها خودداری شود. با این وجود، همه اسیدهای چرب به یک شکل رفتار نمی کنند، به استثنای اسید استئاریک (18:0). اسید استئاریک سطح پایینی از جذب روده ای دارد و مصرف آن باعث تغییر منفی پروفایل لیپیدی نمی شود. به همین دلیل، با توجه به سلامت قلب و عروق، یک اسید چرب "خنثی" در نظر گرفته می شود. آپولیپوپروتئین B-100، که سطوح آن غلظت VLDL و LDL پلاسما (به ترتیب تری گلیسیرید و ناقلان کلسترول) را تعیین می کند، توسط جیره هایی که تا 7 درصد انرژی را به عنوان اسید استئاریک تامین می کنند، اصلاح نمی شود. نشانگرهای خطر قلبی عروقی، مانند فعال شدن فاکتورهای تجمع پلاکتی یا سطوح پروتئین واکنشی C، با رژیم های غذایی حاوی اسید استئاریک، مانند سایر اسیدهای چرب اشباع، اصلاح نمی شوند. تایید اثر "خنثی" اسید استئاریک چشم انداز توسعه چربی هایی با محتوای بالای این اسید چرب را برای جایگزینی چربی های هیدروژنه حاوی ایزومرهای ترانس نشان می دهد. بررسی حاضر این جنبه ها را مورد بحث قرار می دهد.